Niekiedy możemy spotkać na drodze podróżującą grupę pieszych. Taka liczna wycieczka składa się z osób obojga płci, a w ich ekwipunku często znajduje się namiot. Poruszają się oni wzdłuż drogi, a ów sznur pieszych prowadzony jest przez osoby świeckie, którymi mogą być księżą, czy zakonnice. Pochód taki nazywamy pielgrzymką. Przemierzają oni duże odległości, a ciągły marsz skutkuje często otarciami skóry, oraz wyczerpaniem fizycznym. Jednak taka zbiorowość integruje się ze sobą, co ma wpływ na pokonywanie wspomnianych trudności. Pielgrzymi często maszerują ze śpiewem na ustach, co umila im czas. Celem takiej grupy podróżnej są jakieś święte miejsca, związane z kultem religijnym. Niekiedy podczas tej wędrówki dołączają kolejni pielgrzymi i grupa rośnie w siłę. Jednak bywają też pielgrzymki indywidualne. Podczas podróży przewidziane są liczne postoje, a niekiedy rozbijane są obozy, by na przykład przeczekać noc. Pielgrzymi są w pewien sposób uprzywilejowani, gdyż nie są tak restrykcyjnie pilnowani, jak inne grupy podróżnych.
