Dziecko to największy skarb dla rodziców, najcudowniejszy dar od losu. Jednak nie każda para może cieszyć się z narodzin maleństwa. Często ludzie starają się o potomka latami i żadne leczenie przynosi pożądanych efektów. Depresja i rozczarowanie oraz silny stres to uczucia, jakie często towarzyszą ludziom borykającym się z problemem niepłodności. Spotykanie szczęśliwych par z dziećmi podczas spacerów wywołuje u nich smutek i żal, bo tak bardzo pragną oni zostać rodzicami. Ludzie dotknięci takim nieszczęściem interesują się problemem niepłodności i wiele czytają na jego temat. Poznają termin zabiegu, który może im pomóc w realizacji marzeń o posiadaniu maleństwa, dowiadują się , co to in vitro i jakie wymagania muszą zostać spełnione, aby moc zakwalifikować się do takiego zabiegu. In vitro to pozaustrojowe zapłodnienie w warunkach laboratoryjnych. Wielu sądzi, że dzieci poczęte tą metodą są inne i gorsze od pozostałych dzieci. To bardzo krzywdzące dla matek i dzieci narodzonych ta metodą. Dzięki in vitro kobiety mogą doświadczyć cudu macierzyństwa, a dzieci narodzone niczym nie różnią się od dzieci poczętych drogą naturalną. Często nie znający tematu, pytają, co to in vitro? Jest to metoda pozwalająca parom zajście w ciążę, z tą tylko różnicą, że komórki łączą się w warunkach laboratoryjnych, a nie w warunkach naturalnych.
Przeciwnicy tej metody zarzucają jej sztuczność i zakłócanie naturalnego procesu prokreacji. To absurd, bowiem dziecko rozwija się przecież w brzuchu kobiety i tak samo jak reszta noworodków rodzi się naturalnie lub przez cesarskie cięcie.
